14 Şubat 2017 Salı

Ağaç

Toprağa bi tohum ekiyoruz, onun büyümesi için elimizden geleni yapıyoruz. Suluyoruz, ara sıra konuşuyoruz, seviyoruz, yapraklarını temizliyoruz. Bazen o kadar uğraşmamıza rağmen gün geliyor hastalanıyor. Gücünü kaybeden ölüveriyor ama direnmeyi tercih eden er ya da geç kendini toparlayıp değişiyor ve o güzelliğini ortaya çıkarıveriyor.
Bu sahne bizler için de geçerli değil mi?
Yaşadığımız bazı şeylere üzülüp kırılıp pes etme noktasına gelmiyor muyuz? Tabiki geliyoruz. Bundan daha normal bir şey yok.
Anormal olan o geldiğimiz noktada aynı o ağaç gibi kendimizi öldürmek, duygularımızı bitirmek, düşüncelerimizi susturmak...
Aslında tam o noktada her şeyi farkedebiliriz ve iyileşmek için çaba sarfedebiliriz. İnsanın kendi için attığı hiçbir güzel adım boş kalmaz.
En önemli iki şey var 'farkedebilmek' ve 'affedebilmek'
Kendini ve yapabileceklerini farkedebilmek; kendini ve başkalarını affedebilmek...
Bu iki sihirli kelimeyi uyguladıktan sonra insan değişiyor, yaşadığı en ufak yere bile köklerini salıp içindeki güzelliği ortaya çıkartıyor. Verimli hale gelip dokunduğu her şeyi güzelleştiriyor.
Her şey bizler için değil mi zaten?

6 Şubat 2017 Pazartesi

Yolculuk

Sabah saatlerinde çıktığım yolda bir sürü farklı yüz gördüm. Hepsi de bulundukları yerden başka bir yere ulaşabilmek için zamana karşı hareket ediyordu. Bazısının gözlerinde heyecan, bazısının ise hüzün vardı. Bu duygular, onların yolculuk sürelerini etkileyecekti.
Oturduğum yerden insanları izlerken bir şey farkettim. Somut olarak zaman akrep ve yelkovandan oluşabilirdi. Ama asıl zaman, bizim duygularımızdı. Nasıl ki sevdiklerimizin yanında zaman su gibi akıp gidiyorsa ya da uzun süredir beklediğimiz kitap elimize geçtiğinde bir solukta bitirebiliyorsak bu, içimizdeki sevinci ve mutluluğu temsil ediyordu.  Aynı şekilde otobüs beklerken zamanın geçmek bilmeyişi içimizdeki bıkkınlığı ve olumsuzluğu  temsil ediyordu.
İşte zaman buydu.
Zaman bizdik.
Zaman bendim.
Doğumdan ölüme doğru çıktığımız bu yolculukta hep su gibi geçen anılarımız olsun.
Amacımız mutlu olmaksa eğer çıkılan her yolculuğun değerini bilelim ve zamanı kendiniz yönetelim.